Phlegmatic یک لغت انگلیسی است که به معنای “سردخلق”، “بیاعتنا”، یا “بیتفاوت” است. این واژه از ریشه یونانی “phlegma” گرفته شده است که به معنای “بلغم” یا “مخاط” است. تلفظ این لغت به صورت [fleg-mat-ik] است.
کاربردها و نقش ها:
– در روانشناسی، این واژه به یکی از چهار خلقیات اصلی اشاره دارد که توسط هیپوکرات تعریف شده است. خلقیت فلگماتیک به افرادی اطلاق میشود که آرام، بیاعتنا و کمانرژی هستند.
– در زبان ادبی و روزمره، این لغت به افرادی اشاره میکند که در برابر رویدادها و تحولات زندگی بیتفاوت و بیاعتنا هستند. آنها معمولاً با آرامش و سکونت عمل میکنند و به شدت تحت تأثیر قرار نمیگیرند.
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های Phlegmatic عبارتند از: calm, composed, unemotional, indifferent, placid.
– متضادهای Phlegmatic عبارتند از: passionate, excitable, emotional, fiery.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه این لغت به زبان یونانی بازمیگردد. در زمان هیپوکرات، این واژه برای توصیف افرادی استفاده میشد که خونشان به میزان طبیعی نبوده و بیش از حد بلغم داشتند. این افراد به عنوان فلگماتیک شناخته میشدند و به آنها خصوصیاتی مانند آرامش و بیاعتنایی نسبت داده میشد.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن چهارم قبل از میلاد در آثار هیپوکرات ثبت شده است. از آن زمان به بعد، این لغت در زبان انگلیسی و سایر زبانها استفاده شده است.
توضیحات گرامری:
Phlegmatic یک صفت است که به صورت معمول با اسمها و افعال استفاده میشود. به عنوان مثال:
– She remained phlegmatic in the face of adversity. (او در برابر سختیها بیتفاوت بود.)
– His phlegmatic personality made it difficult for him to express his emotions. (شخصیت سردخلق او باعث میشد او برای بیان احساساتش دچار مشکل شود.)
به طور کلی، این لغت برای توصیف افرادی استفاده میشود که آرامش و بیتفاوتی در برابر رویدادها و تحولات زندگی نشان میدهند.