لغت “Implore” یک فعل است که در زبان انگلیسی استفاده می‌شود. این لغت به معنای التماس کردن، تضرع کردن و خواهش کردن است. تلفظ این لغت به صورت /ɪmˈplɔːr/ انجام می‌شود.
معانی و کاربردها:
– التماس کردن یا خواهش کردن با شدت و احساس برای درخواست کمک، رحم، عفو یا تسامح.
– تضرع کردن و التماس کردن به صورت عمومی و با احساس برای دستیابی به چیزی.
– خواستاری کردن یا التماس کردن به صورت شدید و پراحساس برای جلب توجه یا حمایت.
مثال‌هایی از کاربردهای این لغت:
1. She implored her parents to let her go to the party.
(او به والدینش التماس کرد که به او اجازه بدهند به مهمانی برود.)
2. The refugees implored the government for help.
(پناهجویان از دولت خواستاری کمک شدند.)
3. He implored the judge for mercy.
(او از قاضی خواستاری عفو شد.)
مترادف‌ها: beg, plead, beseech, entreat
متضادها: refuse, deny, reject
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه این لغت به زبان لاتین بازمی‌گردد. واژه “implorare” در لاتین به معنای “التماس کردن” بوده است. این واژه از دو قسمت تشکیل شده است: “in-” که به معنای “درون” یا “به سمت داخل” است و “plorare” که به معنای “گریه کردن” است. در نتیجه، “implore” به معنای “التماس کردن به سمت داخل” یا “التماس کردن با گریه” ترجمه می‌شود.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن ۱۵ام میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
“Implore” یک فعل است و می‌تواند به تنهایی در جمله به کار رود. می‌توان از آن به عنوان فعل اصلی جمله استفاده کرد یا به عنوان فعل کمکی در جملات شرطی و مجهول استفاده شود. به عنوان مثال:
– She implored him to stay. (جمله مثبت)
(او از او التماس کرد که بماند.)
– If you implore me, I will help you. (جمله شرطی)
(اگر از من التماس کنی، بهت کمک می‌کنم.)
– The reason for his resignation was not implored. (جمله مجهول)
(دلیل استعفای او مورد التماس قرار نگرفت.)
