Efficacy یک واژه انگلیسی است که به معنای کارایی، اثربخشی و توانایی انجام کارها به خوبی و با دقت بالا می باشد. تلفظ این واژه به صورت /ˈɛfəkəsi/ است.
کاربردهای این واژه در حوزه های مختلفی از جمله پزشکی، روانشناسی، علوم اجتماعی، علوم سیاسی، علوم اقتصادی و صنعتی و … وجود دارد. به عنوان مثال، در پزشکی، efficacy به معنای توانایی یک درمان در درمان بیماری استفاده می شود.
مترادف های این واژه عبارتند از effectiveness، efficiency، potency و توانایی. متضادهای آن شامل inefficacy و ineffectiveness می باشد.
ریشه شناسی این واژه به لاتین “efficacia” بازمی گردد که به معنای “توانایی انجام کار” است. این واژه در قرن ۱۶ میلادی برای اولین بار در انگلستان به کار رفته است.
در گرامر، efficacy یک اسم قابل شمارش است و می تواند با حروف تعریف “a” یا “an” همراه شود. به عنوان مثال: “The efficacy of the new drug was impressive” یا “An efficacy study was conducted to evaluate the effectiveness of the treatment”.
در کل، efficacy یک واژه مهم و پرکاربرد در زبان انگلیسی است که در حوزه های مختلف به کار می رود و نشان دهنده توانایی و کارایی در انجام کارها و اهداف مختلف است.
