لغت “complacent” به معنای راضی بودن از وضعیت فعلی، خودراضی بودن، خودراضی یا خودخواهی است. تلفظ این لغت به صورت /kəmˈpleɪsnt/ است.
کاربردها و نقش ها:
– این لغت برای توصیف شخصی استفاده می‌شود که به خود راضی است و احساس نیازی به تغییر یا پیشرفت ندارد. به عبارت دیگر، فردی که به خود راضی است و احساس رضایت کامل از وضعیت فعلی خود دارد، می‌تواند به عنوان “complacent” شناخته شود.
– این لغت همچنین می‌تواند برای توصیف سازمان‌ها، جوامع و فرهنگ‌ها استفاده شود که به دلیل راضی بودن از وضعیت فعلی، تمایلی به تغییر و بهبود ندارند.
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “complacent” عبارتند از: self-satisfied، smug، contented.
– متضادهای “complacent” عبارتند از: ambitious، driven، discontented.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه این لغت به زبان لاتین برمی‌گردد. “Complacent” از واژه‌ی “complacens” به معنای “راضی بودن” گرفته شده است. این واژه در اواخر قرن 17 میلادی وارد زبان انگلیسی شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از این لغت در اواخر قرن 17 میلادی ثبت شده است. این لغت در آثار ادبی و نوشتاری از آن زمان به کار رفته است.
توضیحات گرامری:
“Complacent” یک صفت است که به صورت مستقیم قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، می‌توان گفت “He is complacent about his achievements” به معنای “او از دستاوردهای خود راضی است” است.
مثال‌های متنوع:
1. Despite facing numerous challenges, the complacent manager refused to make any changes to the company’s outdated processes.
2. The complacent student was satisfied with mediocre grades and showed no desire to improve.
3. The complacent society failed to address the pressing issues of inequality and poverty, leading to social unrest.
با توجه به توضیحات فوق، می‌توان نتیجه گرفت که “complacent” به معنای راضی بودن از وضعیت فعلی استفاده می‌شود و می‌تواند به اشخاص، سازمان‌ها و جوامع اشاره کند که به خود راضی هستند و نیازی به تغییر ندارند.
