Blunt یک واژه انگلیسی است که به معنای کند و کوبیده، بی‌احساس، بی‌طرف، بی‌تعصب، بی‌پرده، بی‌زرق و برق، بی‌شوخی، بی‌تزلزل و بی‌تکلف است. تلفظ این واژه به صورت /blʌnt/ است.
کاربردهای واژه Blunt در زبان انگلیسی بسیار گسترده است. این واژه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف شخصیت، رفتار، یا حتی اشیا استفاده شود. به عنوان مثال، می‌توان به شخصی اشاره کرد که بی‌احساس و بی‌تعصب است و یا به یک نوشیدنی اشاره کرد که بی‌طعم و بی‌رنگ است.
مترادف‌های واژه Blunt عبارتند از: straightforward، direct، candid، plain، frank، honest، و unambiguous. متضادهای واژه Blunt عبارتند از: subtle، nuanced، diplomatic، polite، و tactful.
ریشه شناسی واژه Blunt به قرن ۱۴ بازمی‌گردد و از واژهٔ انگلیسی blont یا blundt به معنای کند و کوبیده گرفته شده است.
اولین مورد استفادهٔ این واژه در ادبیات انگلیسی در قرن ۱۴ میلادی ثبت شده است. در این دوره، واژه Blunt به معنای کند و کوبیده بکار رفته است. در دورهٔ بعدی، این واژه به معنای بی‌تعصب و بی‌طرف نیز به کار گرفته شده است.
در گرامر انگلیسی، واژه Blunt به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال، می‌توان به یک شخص اشاره کرد که دارای شخصیت Blunt است. همچنین، این واژه به عنوان فعل نیز به کار می‌رود و به معنای کند کردن و تیز کردن است. به عنوان مثال، می‌توان به یک چاقویی اشاره کرد که باید قبل از استفاده از آن، باید تیز شود.
