لغت Blue chip به معنای شرکت های بزرگ و پایدار با سابقهی خوب و بازدهی قابل قبول است. این لغت در ابتدا برای توصیف تیم های ورزشی استفاده می شد که به دلیل بازیکنان برجسته و موفقی که در آن ها حضور داشتند، شناخته شده بودند. اما در دهه 1920، این لغت برای توصیف شرکت های بزرگ و پایدار با سابقهی خوب و بازدهی قابل قبول به کار گرفته شد.
تلفظ این لغت به صورت بلوچیپ /bluː tʃɪp/ است.
استفاده از شرکت های Blue chip برای سرمایه گذاری، به دلیل پایداری و بازدهی قابل قبول آن ها، بسیار رایج است. این شرکت ها معمولا در بورس های بزرگ و معتبر حضور دارند و برای سرمایه گذاران حرفه ای و نیمه حرفه ای جذابیت دارند.
مترادف های لغت Blue chip عبارتند از: شرکت های بزرگ، شرکت های پایدار، شرکت های با سابقه، شرکت های با بازدهی قابل قبول.
متضاد های لغت Blue chip عبارتند از: شرکت های کوچک، شرکت های نوپا، شرکت های نامطمئن و شرکت های با بازدهی پایین.
تاریخچه و ریشه شناسی این لغت به دهه 1920 برمیگردد، زمانی که شرکت های بزرگ و پایدار با سابقهی خوب و بازدهی قابل قبول، شناخته شدند. این لغت در ابتدا برای توصیف تیم های ورزشی استفاده می شد که به دلیل بازیکنان برجسته و موفقی که در آن ها حضور داشتند، شناخته شده بودند.
مثالهایی از استفاده از این لغت عبارتند از:
– شرکت های Blue chip معمولا در بورس های بزرگ حضور دارند و برای سرمایه گذاران حرفه ای و نیمه حرفه ای جذابیت دارند.
– سرمایه گذاران برای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، به شرکت های Blue chip معمولا اولویت می دهند.
– شرکت های Blue chip معمولا با سابقهی خوب و بازدهی قابل قبول هستند و برای سرمایه گذاران حرفه ای و نیمه حرفه ای جذابیت دارند.