زنبور عسل دو معده دارد، یکی برای انبار کردن عسل و یکی برای غذا
زنبور عسل از جانورانی است که در طبیعت بسیار مفید هستند و عسل به عنوان یکی از محصولات آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از ویژگی‌های جالب زنبور عسل این است که دارای دو معده می‌باشد، یکی برای انبار کردن عسل و دیگری برای خوردن غذا.
معده اول که به عنوان معده انبار کننده شناخته می‌شود، بسیار بزرگ و نسبتاً پوچ است و تنها برای ذخیره عسل استفاده می‌شود. زنبور عسل در طول فصل تولید عسل، به مراتب بیشتر از نیاز خود به عسل تولید می‌کند و در معده انبار کننده خود ذخیره می‌کند. این عملیات ذخیره عسل، برای زنبور عسل بسیار حیاتی است زیرا به این شیوه می‌تواند در فصل‌های بسیار سرد به عسل ذخیره شده دسترسی داشته باشد و از گرسنگی نجات پیدا کند.
معده دوم زنبور عسل که به عنوان معده خوردنی شناخته می‌شود، بسیار کوچکتر از معده انبار کننده است و برای خوردن غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این معده، غذاهایی که زنبور عسل برای تغذیه مصرف می‌کند، هضم شده و به شکل شیر عسل در معده انبار کننده ذخیره می‌شوند. این شیر عسل که به آن ژله نیز گفته می‌شود، برای غذای زنبورهای جوان و بیشتر کردن تولید عسل، استفاده می‌شود.
از آنجا که زنبور عسل دارای دو معده است، در صورتی که عسل آلوده به باکتری یا ویروس باشد، این باکتری‌ها و ویروس‌ها در معده اول زنبور عسل به دلیل شرایط پوچی و نبودن غذای دیگر، نمی‌توانند به ژله عسل وارد شوند و بنابراین عسل تولید شده توسط زنبور عسل، به دلیل این قابلیت‌های زیاد، بسیار خالص و فاقد باکتری و ویروس است.
در نتیجه، داشتن دو معده برای زنبور عسل بسیار مهم است و در تولید و ذخیره عسل، نقش بسیار مهمی دارد. علاوه بر این، این قابلیت‌های زیاد، عسل تولید شده توسط زنبور عسل را به یکی از بهترین محصولات طبیعی تبدیل می‌کنند که برای سلامتی بسیار مفید است.
